Na neki način, grad može da te ubije.
To je samo jedna od smrti, to otuđenje, gledanje kaleidoskopskih svetala, neona koji ne greju, mrtvih očiju.
Grad ne gleda i ne čuje, ali pušta svoje zvuke, žive i lične, svako brundanje starih kola, svako cerekanje pijane devojke, svako najavljivanje sledećeg voza, pušta ih kao krv iz sveže rane da se slivaju niz ulice, da se osuše, izmrve i raseju.
Grad je hladna slika slikana mrakom i betonom
Miloš Jocić