Koga da okrivim
Što se ne mogu sjetiti oblika njegovih noktiju?
Koga da okrivim
Što moram pamtiti njegovu podignutu ruku
Njegovu posljednju poruku koju smo zaboravili dešifrovati?
Koga da okrivim
Za tišinu koja je te noći rasla izmedju seoskih kuća ?
Koga da okrivim
Što sam istu tu noć zaspao nepokrivenih nogu, bijelih, dječijih,
Dok su legionari puštali svoje olovne žalce kroz njegovu utrobu?
Koga sad da okrivim i čije ime u kletvu da spustim
Dok milujem, u mramoru ostavljene, njegove obraze?
Elvir Kopić